Louk Varossieau: ‘Een dominant menneke’

Louk Varossieau (59) is mededirecteur van reclamebureau Greenwood Varossieau & Co in Den Haag. Daarnaast heeft hij als tekstschrijver de evergreen ‘Het leven is goed in het Brabantse land’ op zijn naam. Hij is vijf jaar geleden gescheiden en heeft drie kinderen: Lodewijk (35), Lisette (32) en Olivier (27).

Hoe voelt u zich de laatste tijd?

,,Opgelucht. Ik ben deze week geopereerd voor staar aan mijn ogen, net als mijn vader een week eerder. Beide operaties zijn geslaagd. Ik ben daar blij om, omdat in mijn werk mijn ogen zo belangrijk zijn. Mijn vak hangt van de verbale en visuele impulsen aan elkaar. Wie in mijn vak de macht heeft over het beeld en de taal, bepaalt het spel.’’

Wie zijn uw voorbeelden?

,,In mijn werk heb ik twee voorbeelden: In Nederland de grote tekstschrijver Martin Veltman, die de Albert Heijn-campagne ’s lands grootste kruidenier gaat op de kleintjes letten heeft geschreven,  en in Engeland Tim Delaney. In mijn hobby als songwriter Jacques Brel en Willem Wilmink. En op filmgebied de regisseur Ozon, van Swimming Pool, Sous le sable en 8 Femmes.’’

Waar bent u bang voor?

,,Voor spreken in het openbaar. Ik ben meer een schrijver dan een spreker.’’

Gelooft u in God?

,Ik geloof in Goed. Soms wil ik onze lieve Heer wel eens een briefje schrijven, maar ik weet niet waar hij woont. Ik hou van leven en laten leven en neig naar levensbeschouwingen die niet pretenderen de wijsheid in pacht te hebben, zoals het humanisme, het boeddhisme en de leer van Confucius.’’

Waar heeft u een hekel aan?

,,Mensen die zonder diepgang alleen geluid maken en niks te vertellen hebben. Ze vervelen me.’’

Bent u ijdel?

,,Nee, ik geloof het niet. Maar als je in mijn vak komt bovendrijven sta je snel in de belangstelling, en dat streelt je ijdelheid natuurlijk wel. Niets menselijks is ons vreemd. En ik houd ervan me te omringen met mooie dingen. Dat is voor mij van vitaal belang en heeft meer met smaak te maken dan met ijdeltuiterij of snobisme.’’

Bent u grillig?

,,Nee. Vaak ben ik in mijn leven nieuwe wegen ingeslagen, niet uit grilligheid, maar uit vastberadenheid of zelfverzekerdheid en nieuwsgierigheid.’’

Wat zijn uw drijfveren?

,,Succes. In mijn vak moet je elke dag examen doen en word je afgerekend op resultaat. Ik probeer mensen in beweging te krijgen door ze emotioneel te raken, tussen de ogen en in het hart.’’

Hoe belangrijk is geld voor u?

,,Kijken naar het bedrag dat ik op de bank heb staan vind ik niet opwindend. Ik ben aardig wat kwijtgeraakt op de beurs. Ik doe van tijd tot tijd ook campagnes voor non profit-organisaties als het Rode Kruis. Daar heb ik achttien jaar lang de leden- en fondsenwerving voor gedaan en films voor gemaakt, onder andere in de vluchtelingenkampen aan de Thais-Laotiaanse grens.’’

Hoe belangrijk is werk voor u?

,,Ik ben jarenlang een workaholic geweest. Nu niet meer. Door schade en schande ben ik wijs geworden. Ik ben gescheiden, onder meer doordat ik in het begin van mijn carrière te veel gewerkt heb. Daar heb ik spijt van. Ik probeer nu vooral te werken voor een rijk gevuld leven.’’

Waar bent u trots op?

,,Op mijn ouders, mijn kinderen, mijn kleinzoon Boris en op de onderscheiding die ik heb gehad van het Rode Kruis. Ik ben drager van het Erekruis van Verdienste in goud.’’

Hoe heeft u uw kinderen opgevoed?

,,Ik heb ze de mogelijkheid gegeven hun eigen weg te gaan. Toen ze jong waren was ik er vaak niet voor ze, maar nu heb ik meer tijd om ze te volgen. Zonder twijfel doe ik dat vaak iets te hinderlijk in hun ogen, want ik ben een tamelijk dominant menneke. Ik hoop het als opa beter te gaan doen dan als pappa in de tijd dat ze nog klein waren. Ik ben graag de pater familias.’’

Welke eigenschappen heeft u van uw ouders?

,,Van mijn vader heb ik het liberale en het eerlijk-duurt-het-langst-gevoel. Van mijn moeder het creatieve en het expressieve.’’

Wat zou u aan uzelf willen veranderen?

,,Ik zou graag willen leren beter naar anderen te luisteren. En mijn tong is vaak scherper dan mijn pen. Ik zeg wel eens dingen waarvoor ik excuses moet maken. Daar schaam ik me dan voor.’’

Wat is uw grootste mislukking?

,,Daags voor de eerste Golfoorlog werd ik uitgenodigd voor de ganzenjacht in Friesland. Die dag schoot ik mezelf in de voet, waardoor ik nu helaas met negen tenen door het leven ga. Sinds die dag heb ik nooit meer geschoten, zelfs niet op kleiduiven.’’

Hoe ontspant u zich?

,,Ik ben enthousiast lid van het Koninklijk Bredaas Mannenkoor en van het kookgezelschap Les Copains Culinaires. Verder ga ik graag naar Chassé Cinema en loop ik veel exposities af. Ik heb ook een tijdje op yoga gezeten, maar daar was ik zo ontspannen dat ik meteen in slaap viel. Ik ben vrij stressbestendig en niet zo snel gespannen..’’

Wat is uw mooiste droom?

,,Dat ‘Het leven is goed in het Brabantse land’ eindelijk wordt uitverkozen tot het officiële Brabantse volkslied. Wie ken het, behalve mevrouw Maij-Weggen, niet?’’

Waar wilt u begraven worden?

,,Op een mooi plekje waar ik mijn dierbaren kan ontvangen en aanhoren in alle rust, zonder hen in de rede te vallen.’’

Waar zou u het liefst wonen als u niet in Breda woonde?

,,’s Zomers in Antwerpen, ’s winters in Bali. Maar waar ik ook ga of sta, Breda blijft bij mij en reist mij overal na.’’

Uit BN/DeStem november 2003